سلام دوستان!

یه چند مدته که همراهم سرش شلوغه و به من اینجا افتخار نمیده!!! البته تازگیها حواسش یه جاهایی رفته و پاش از زمین جدا شده و  فرود هم دردناکی داشته!!! من هم فردا عازم جایی هستم واسه یه شروع دیگه. جایی که ابتدا با شنیدن خبرش شوکه شدم و با اینکه ته دلم رو روشن کردم اما هنوز نمیدونم این فرصت برای چی هست و قراره چه اتفاقی بیفته. هر چی خدا بخواد. همین که تو این ماه عزیز و بعد از مدتها (اگر ناشکری نباشه) یه حرکتی داره اتفاق میفته که خودش جای شکر داره. به هر حال من الان بی خبرم از فردا ولی مثل همیشه امیدوارم. این هفته، هفته خوبی بوده تا امروز و خدا کنه تا تهش همینجور پیش بره! و این سوال تو ذهنمه که آیا این همون فرصته؟!؟. فردا روز خوبیه؟!؟ آیا این همون خبر و اتفاقیه که خیلی وقته منتظرشیم؟!؟ یاد این شعر افتادم که :

ای خدا ، ای فضل تو حاجت روا

با تو یاد هیچكس ، نبود روا

راه را ، بر ما چو بستان ، كن لطیف

مقصد ما ، لطف خود ساز ، ای شریف

با اجازه و یا علی!!!