سلام اونم خیلی زود!!!

تا به حال به این فکر کردید که هر چی آدم به عیب دیگران می پردازه از خودش غافل میشه؟!؟.یه حس بدی میاد تو ذهن آدم که همش فکر میکنه نسبت به کسی برتری داره و راحت شروع می کنه ایرادهای این و اون رو می ریزه وسط!!!.در صورتی که اگر به خودش نگه کنی سر تا عیب و ایراده.نمی دونم چه دلیلی باعث میشه که آدمها اینجوری فکر میکنن و یا اینجوری میشن.اما یه دلیلم اینه که شاید ماها خودمونو کامل نشناختیم و نمی دونیم که هنوز کجای کاریم یا داریم چیکار می کنیم و به خاطر این سرگردانی گیر میدیم به این و اون و همه چی رو میندازیم تقصیر عیب و ایراد دیگران تا خودمونو توجیه کنیم.همش حس می کنیم که ما اشتباه نمی کنیم.بلکه این اشتباه دیگرانه که باعث عقب افتادگی ما شده و اگر می بینید که الان اینجا هستیم به خاطر اینه که دیگران نخواستن اما خودمون می خواستیم!!!

به هر حال هر چی هست این عامل تو بیشتر ماها هست و به هر دلیلی باعث میشه که شروع کنیم دیگران رو کوبیدن تا خودمون از تحمل انتقاد فرار کنیم!!!

بدون ایراد باشید همیشه!!!