سلام و صد تا سلام اونم بدون هیچ بحث و کلام!!!

نمی دونم تا حالا چند باز شده که بشینید و آلبوم عکسهای بچگیاتونو ورق بزنید و بعد یه نگاه به عکسهای فعلیتون بکنیدو چند بار آه بکشید و بگید چی بودم و چی شدم!!!

خوب همه ماها یه وقتهایی که کوچیک بودیم دوست داشتیم بزرگ بشیم اونم به خاطر اینکه هر کاری میخواستیم بکنیم میگفتن الان زوده.حالا که بزرگ شدیم و فشار زندگی به هر نحوی زیاد شده دوست داریم که برگردیم به اون دوران که هیچ مسئولیتی نداشتیم.

این حسرت خوردنها همیشه بوده و هست.ولی علتش مهمه و اینه چرا بیشتر انسانها همیشه حسرت گذشته رو میخورند و در حال هم سرگردانند و همینطور نگران آینده هم هستند!!!.البته علت اصلیش می تونه همون بی خبری از سرنوشت باشه یا اینکه هیچوقت تحمل این رو نداریم که واسه رسیدن به چیزی صبر کنیم.اما معتقدم که در کنار همه اینها این که هنوز خودمون رو نشناختیم و نمی دونیم می خواهیم چکار کنیم یا چه هدفی داریم بیشتر باعث حسرت خوردن ماها میشه.بهتر بگم بی برنامگی و بی هدفی انسانها رو نابود میکنه!!!

با برنامه باشید و از زندگیتون لذت ببرید.به قول یکی از دوستان منم براتون دعا می کنم اما نتیجشو تضمین نمی کنم!!!

با اجازه و یا علی.